Wiedźmin. Tom 4. Czas pogardy. Andrzej Sapkowski

• Tytuł: Wiedźmin 4 Czas pogardy
• Autor: Andrzej Sapkowski
• Wydawnictwo SuperNowa
• Seria Wiedźmin
• Oprawa: Miękka
• Rok wydania: 2014
• Ilość stron: 367
• Format: 12.5x19.5cm
• Saga Wiedźmin do tej pory przyciągnęła uwagę setek tysięcy czytelników - nie tylko fanów fantastyki, ale i tych, którzy szukali książki skrojonej na miarę własnych potrzeb. Prezentowana książka to opowieść o niesamowitej przygodzie, bogatej w wyjątkowe detale, z jak zawsze wyjątkowo specyficznymi bohaterami. I choć twórczość Andrzeja Sapkowskiego to tematyka fantasty, to ubrana jest w tak ciekawą i urozmaiconą historię, że trudno się od niej oderwać nawet tym, którzy na co dzień gustują w zupełnie innych gatunkach.
  
  "Czas pogardy" to czwarty tom sagi o Wiedźminie Geralcie. Nadchodzi zapowiadany wcześniej przez Intlinne czas miecza i topora. W tej części świat Ciri i Wiedźmina ogarniają płomienie. Na powierzchnię zaczynają wyłazić złowieszcze szczury, uwielbiające czynić zło. Rozpoczynają atakować w sposób zdradziecki i okrutny. Ludzie powoli tracą wszystko, co mieli. W konsekwencji - dla otaczającego ich świata i obcych osób mają już tylko tytułową pogardę. To także tom, w którym Geralt po raz pierwszy zaczyna wchodzić w świat polityki.

ŚWIAT CIRI I WIEDŹMINA OGARNIAJĄ PŁOMIENIE Wielki zjazd magów kończy się krwawym przewrotem. Cesarstwo Nilfgaardu dokonuje inwazji na Północne Królestwa. Ciri, Geralt i Yennefer, porwani przez wojenną zawieruchę, zostają rozdzieleni i rzuceni w różne strony świata. Kim jest czarny rycerz ze skrzydłami drapieżnego ptaka na hełmie? Nastał czas miecza i topora, czas wilczej zamieci. Czas pogardy. A w czasach pogardy na powierzchnię wypełzają Szczury. Szczury atakujące po szczurzemu, cicho, zdradziecko i okrutnie. Szczury uwielbiające dobrą zabawę i zabijanie. To maruderzy z rozbitych armii, zabłąkane dzieciaki, zgwałcone dziewczyny, wieśniacy, których obejścia spalono, a rodziny wymordowano. Wyrzutki, dziwna zbieranina stworzona przez wojnę i na wojennym nieszczęściu żerująca. Ludzie, którzy wszystko przeżyli, wszystko utracili, którym śmierć już niestraszna. Przyodziani w zrabowane błyskotki, solidarni w biedzie i nieszczęściu, dla obcych zaś mający tylko to, czego sami zaznali od pogrążającego się w chaosie świata. Pogardę.